Είπε ο Ζίγκμουντ Φρόυντ

Ο θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, η απώθηση και η παιδική σεξουαλικότητα.

Οι επιστημονικές θεωρίες του και οι τεχνικές θεραπείας που ανέπτυξε θεωρήθηκαν ιδιαίτερα καινοτόμες και αποτέλεσαν αντικείμενα έντονης αμφισβήτησης όταν παρουσιάστηκαν στη Βιέννη του 19ου αιώνα.

Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.

Ο διάβολος παραμένει πάντα η καλύτερη δικαιολογία για να απενεχοποιήσουμε το Θεό.

Η συνείδηση μοιάζει με σιντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στην μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει.

Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί.

Η θρησκεία είναι νεύρωση.

Η Αμερική είναι ένα λάθος.

Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.

Αν ένας άνθρωπος υπήρξε το αδιαμφισβήτητα αγαπημένο παιδί της μητέρας του, διατηρεί σε όλη του τη ζωή το αίσθημα θριάμβου, την πίστη στην επιτυχία, που συχνά οδηγεί πραγματικά στην επιτυχία.

Οι δύο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας: αγάπη και δουλειά.

Η θρησκεία είναι μια ψευδαίσθηση και αντλεί τη δύναμή της από την ευκολία της να προσαρμόζεται στις ενστικτώδεις μελαγχολικές παρορμήσεις μας.

Τα παιδιά είναι εντελώς εγωκεντρικά. Αισθάνονται τις ανάγκες τους έντονα και αγωνίζονται ανηλεώς για να τις ικανοποιήσουν.

Δεν μπορώ να σκεφτώ καμιά άλλη ανάγκη στην παιδική ηλικία τόσο δυνατή όσο η πατρική προστασία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης.

Η μεγαλύτερη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που κι εγώ δεν έχω κατορθώσει να απαντήσω μετά από τριάντα χρόνια έρευνας, είναι: «τι θέλει μια γυναίκα;»

Μακροπρόθεσμα, τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στη λογική και στην εμπειρία, γι’ αυτό η αντίθεση της θρησκείας και στις δύο είναι κατανοητή.

Η ανατομία είναι πεπρωμένο.

Απέναντι σε κάποιον που πέθανε υιοθετούμε μια ιδιαίτερη στάση: Κάτι σαν θαυμασμό για κάποιον που τελείωσε μια πολύ δύσκολη δουλειά

Η Τέχνη είναι μια διέξοδος στο γενετήσιο πρόβλημα.

Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά.

Οι υστερικοί υποφέρουν κυρίως από τις αναμνήσεις.

Η ελευθερία του ατόμου δεν είναι αγαθό του πολιτισμού. Ήταν στο μέγιστο σημείο πριν από κάθε πολιτισμό.

Από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια.

Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας.

Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασιλική οδός για την εξερεύνηση του υποσυνείδητου.

Πολλές φορές, τα πιο βαρυσήμαντα όνειρα είναι αυτά που φαίνονται τα πιο τρελά.

Νεύρωση είναι η ανικανότητα για ανοχή της αντιξοότητας.

Καμιά φορά, ένα πούρο δεν είναι παρά ένα πούρο. (δηλαδή, δεν χρειάζεται ψυχιατρική ανάλυση)

Η σκέψη είναι δράση σε πρόβα.

Τα αστεία δεν είναι μόνο μια εκδήλωση σεξουαλικής νεύρωσης, αλλά ένα ψυχοπαθολογικό σύμπτωμα.

Το Εγώ δεν είναι κυρίαρχο στο ίδιο του το σπίτι.

Το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό. (Ανησυχητικό…)

Το πρώτο προαπαιτούμενο του πολιτισμού είναι η Δικαιοσύνη.

Όσο καλοί δάσκαλοι γίνονται οι ομοφυλόφιλοι, άλλο τόσο κακοί και αυστηροί γίνονται αυτοί που έχουν απωθήσει την ομοφυλοφιλία τους.

Πίσω από κάθε ισχυρή γυναίκα, κρύβεται ένας τυραννικός πατέρας.

Ο πρώτος άνθρωπος που εκτόξευσε μια προσβολή αντί για μια πέτρα ήταν ο θεμελιωτής του Πολιτισμού.

Οι άνθρωποι είναι δυνατοί μόνο όσο εκφράζουν μια δυνατή ιδέα. Γίνονται αδύναμοι, όταν της αντιτίθενται.

Η ψυχική ανάπτυξη του ατόμου είναι μια σύντομη επανάληψη της πορείας ανάπτυξης του ανθρώπινου είδους.

Οι δαίμονες δεν υπάρχουν, όπως και οι θεοί άλλωστε. Είναι απλά δημιουργήματα της ψυχικής δραστηριότητας του ατόμου.

Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να παλεύει να εξαφανίσει τα σύνδρομά του, αλλά να συντονιστεί με αυτά, γιατί είναι αυτά που κατευθύνουν την επαφή

του με τον κόσμο.

Τι πρόοδος! Τον Μεσαίωνα θα με καίγανε στην πυρά. Τώρα, καίνε στην πυρά τα βιβλία μου.

Αλήθεια, πώς και κανένας από τους μεγάλους δεν ανακάλυψε ποτέ την ψυχανάλυση; Γιατί έπρεπε να περιμένει έναν εντελώς άθεο Εβραίο;

Ο ψυχαναλυτής θα πρέπει να είναι εντελώς ανέκφραστος προς τον ασθενή και -όπως ένας καθρέφτης- δεν θα πρέπει να δείχνει τίποτε άλλο πέρα από αυτό που του δείχνουν.

typosthes